Friday, March 23, 2012

Kış'a lezzetli bir veda...

Burda her an her mevsimin sebzesi meyvesi bulunuyor. Fas, İspanya, Misir, Brezilya gibi bircok ülkeden ne varsa getiriyolar marketlere. Tabii Türkiye'den farkı, paketlerde veya kasalarda hangi ülkeden geldiği hakkında bilgilendirme yapılıyor. Mesela taze incirler Türkiye'den. Yaz meyvesi kis sebzesi diye bisey kalmıyor haliyle. Ben yine de her mevsimi sadece kendi pazariyla yasamayı seviyorum. Simdi bunu kendimizi zorlayarak, bilincli olarak almayarak başarmaya calisiyoruz.

Kişa veda etmek üzere, kis sebzeleriyle 2 yeni yemek pişirdim bu hafta.
Portakalli kereviz denince sanirdim ki kerevizi aynen pisiriyosun,yanina da portakal dilimleri koyuyosun, ustune de bir iki damla damlatınca al sana portakalli kereviz. Bazi antin yemeklerin basina gelen seydir bu: yanina koydugun maydonoz sapi veya icine koydugun üzüm çöpü asil yemeğin onune gecer kocaman bir sifat olarak. İste oyle zannediyordum portakalin da rolünü. Lakin oyle değilmiş!  Baya baya 2 portakali sıkıp suyunu döküyosun pişecek kerevizlerin ustune. Önce bi garip geldi, yanlis bisey yapmisim gibi hissettim ama pisince portakalin rengi gitti, rahiyasi kaldi sadece kerevizin ustunde. Tavsiye ederim.
Efe biraz da böreğe benzetti laaahanaları
İkinci yemegim yine ilk defa yaptigim beyaz lahana sarmasi. Burda lahananin sittin cesidi var ama bi dolmalik lahana yok. Geçenlerde Almanya'da gorunce aldim. Bugun de pisirdim. Dolmanin ici aynen hazirlaniyor, sadece Fırat'in istegiyle ve önerisiyle kimyon ekledim. Asil iş lahanayi sarabilmedeymis. Once kaynar suya atip 2-3 dakka hasliyosun yumusasinlar diye. Yine de damarlari bir hayli kalin oldugundan, egilip bukmesi zormus. Once yaprak sarar gibi sarayim dedim baktim olmayacak, minik bohcaciklar yaptim. Aksam, Efe ilk kez denemesine karsin cok guzel yedi ki bu benim icin yeterli bir lezzet gostergesi.

Mutfagimdan cikan bu iki yeni denemeden ailecek mutlu olduk.Hepinize bol ' tencere yemekli' gunler....

3 comments:

  1. e gelince, bi portakallı kereviz, bi de lahana dolma yaparsın marifetli ellerinle edim...:)
    ya da yaprak sarma olsun, canım istedi şimdi:))

    ReplyDelete
  2. Ben de isterim ben de isterim:-)

    ReplyDelete
  3. bence mutlu bir cocukun ana elementlerinden biri "anne yemegi"nin farkinda olmasidir, yillar sonra bile o tadi damaginda hissedebilmesidir.
    bu baglamda efe'yi cok sansli gördügümü belirtmek isterim. son anda pismis, kaynar fasulyeler, demlenememis pilavlar, bir günü baska bir günü tutmayan kekler (icerik ve tat anlaminda), virc virc sislere dizilen, sosu ekstra yapilan köfteler oglumun gustosunu arttiriyor gün be gün.
    bi de pekmezli yimirtaya sararsa, kimse tutamaz onu. pekmezli yimirta da olur mu kardesim?

    ReplyDelete